Ben Arabo hevur gløggan og lættan penn. 

Evnini fevna millum annað um tað innantóma lívið, marglætistilveru, grammleika og materialismu, øvundsjúku, snobbarí og sjálvgóðsku. 

Samfelagið verður lýst sum kalt og kyniskt og hevur eittans fyri eyga: at misnýta øll og alt. 

Søgurnar eru óhátíðarligar, skrivaðar á løttum talumáli, og tær eru fjøtrandi.